Հարսանիքի զարգացման վաղ՝ մայր իշխանության շրջանում կատարվել է պարզ արարողություններով։ Որպես ամուսնության սովորութային ձևակերպում զարգացել է հայր իշխանության ընթացքում, երբ հաստատվել է մենամուսնությունը, որն արտահայտվել է կնոջ բնակությամբ ամուսնու տանը։
Ամուսնական արարողությունների շարքի հիմնական առանձնահատկությունը ծնողների տնից ամուսնու տուն տեղափոխվելու թատերականացված արտահայտությունն է։
Հարսանիքը, որպես կանոն, ուղեկցվում է խնջույքներով, նվերների փոխանակությամբ, երգ ու պարով և այլ զվարճություններով։ Հարսանիքին մասնակցում են փեսայի և հարսի ազգականները, մերձավորները, ծիսակարգի համար սահմանված հատուկ անձինք (խնամախոսներ, խնամիներ, կնքահայր, հարսնեղբայր, հարսնաքույր, խաչեղբայր, քահանա, քավոր և այլն)։
Հարսանիքն այն միջոցառումն է, որին ոչ միայն նորապսակները, այլ նաեւ հյուրերն են սպասում: Ի վերջո, սա երկու սրտերի կապակցման օրն է, վառ տոն է, որը հագեցած է դրական լիցքերով ու սիրով:
Այս օրը բոլորը պետք է ժպտան եւ ուրախանան: Հարսանիքները միշտ ուղեկցվում են պարերով եւ ընդհանուր զվարճանքով: Պարզապես տեսեք, թե ինչպես է այս աղջիկը զվարճանում:
